Kinderboerderij De Baak

De blaarkopkoe is herkenbaar aan zijn witte kop. Het lichaam van de koe is egaal zwart of bruin met een witte staartpunt. Rondom de ogen heeft de blaarkop rode of zwarte blaren. De oorsprong van de blaarkop ligt in het Groningen van de late middeleeuwen. Het ras werd vooral gebruikt voor de melk en vleesproductie. Dit noemt men een dubbeldoel ras. De blaarkop heeft meer temperament dan de lakenvelder en is daardoor lastiger om te houden. Echter zijn aftekening maakt dat de koe populair is bij liefhebbers en samen met de lakenvelder steeds meer in trek komt bij hobbyboeren.

De Shetlanderpony is het enige hoefdier op onze kinderboerderij dat oorspronkelijk niet uit Nederland komt maar van de Shetland eilanden in het uiterste noorden van Schotland. De Shetlanderpony is het kleinste ponyras ter wereld. (de Falabella is nog kleiner maar wordt niet tot de pony’s gerekend). Begin 19e eeuw werd de Shetlandpony naar Nederland gebracht en werd uitermate populair vanwege zijn kleine afmeting en zeer grote kracht. Hij werd hier voornamelijk gebruikt als lastdier in de grote steden omdat er nog geen auto’s waren. De pony kan diverse kleuren hebben, heeft lange manen en een ruige vacht. De Shetlandpony is klein van stuk. De schofthoogte ligt tussen de 86 cm en 107 cm. Het is een groot misverstand dat men denkt op een Shetlanderpony te kunnen rijden. De pony’s kunnen slechts 20% van hun eigen gewicht dragen maar twee keer hun gewicht trekken op een verharde weg. Langdurig of veelvuldig op de rug van een Shetlander rijden kan lijden tot gewrichtsproblemen. Een Shetlander voor een ponykar kan dus wel. De pony’s zijn schrale eters. Dat wil zeggen dat ze niet veel voer nodig hebben. Te veel of te rijk voer maakt dat de pony’s dik kunnen worden. Een te dikke pony kan lijden aan onder andere hoefbevangenheid en zelfs uiteindelijk dood gaan.

Op de kinderboerderij zijn 2 soorten schapen: De Zwartblesschaap, een bruin schaap met een witte streep op zijn kop en de Blauwe Texelaar, een schaap met een blauwachtige vacht en een witte tekening van een clownskop op zijn kop.

De ganzen zie je op het weiland tussen de koeien lopen. Ze zijn bruin met wit en ze heten de Twentse landganzen Het zijn de enige ganzen die uit Nederland komen.

De Bonte Bentheimer is een oud varkensras dat van eind negentiende eeuw tot halverwege de twintigste eeuw veel voorkwam in het de grensstreek van Bad Bentheim en Twente. Het varken heeft een lang gerekte bouw en is te herkennen aan een onregelmatig zwart vlekkenpatroon op een witte of lichtgrijze ondergrond. Schouderhoogte en gewicht: van de zeug: 70 cm en 180 kg. De beer is 75 cm hoog en 250 kg zwaar. Het ras is erg vruchtbaar en de zeug heeft goede moedereigenschappen. Zeugen beschikken over minimaal 12 tepels. Veel zeugen kunnen twee keer per jaar jongen krijgen. Er worden dan tien tot twaalf biggetjes geboren. De Bonte Bentheimer is een groot varken met een erg zachtaardig karakter en daardoor erg geliefd op onder andere een kinderboerderij. Sinds het uitsterven van het Nederlands landvarken is de Bonte Bentheimer het enige Nederlands ras onder de varkens. Sinds 2010 heeft het varken een stamboom en is opgenomen bij de Vereniging van het Zeldzaam Huisdier van Nederland.

De Nederlandse landgeit is een sober geitenras. De sterke, langharige geit is goed bestand tegen een koud klimaat. Daardoor kwam het dier veel voor in de noordelijke Europese landen. Het is een middelgroot, stevig dier met vrij korte poten. De minimummaat voor de geiten is 65 cm, voor de bokken 75 cm. Alle kleurslagen zijn mogelijk. In Nederland kennen we 3 soorten landgeiten, de Drentse, Veluwse en de Zeeuwse landgeiten. Landgeiten werden ernstig met uitsterven bedreigd. Net na de 2e wereldoorlog waren er nog slechts een paar over. Om gehele uitsterving te voorkomen moest er gekruist worden met andere geitenrassen om zo later weer uit te komen op de landgeit zoals we die nu kennen. De Nederlandse landgeit wordt vooral als hobbydier gehouden en soms worden ze gemolken. Daarnaast worden ze ingezet bij de begrazing van natuurterreinen. De geit is erg goed geschikt voor de bestrijding van berkscheuten en de Amerikaanse vogelkers. De Nederlandse landgeit wordt onder andere door Staatsbosbeheer ingezet voor het beheer van de Vroongronden in de Kop van Schouwen en in het Bokkendal op Vlieland. Eén kudde houdt al ruim twintig jaar de Mariapeel vrij van ongewenste boomscheuten. In de Mariapeel bevindt zich ook het centrum voor het verder fokken van de Nederlandse landgeit.