Beverwijk een stad met veel groen? Ja!

“Als je nu Beverwijk binnenrijdt vanuit Heemskerk of Velsen, valt het op dat er zo weinig groen is. Dat hoor ik vaak van bezoekers”, vertelt Niels. “Over een jaar of drie is die beleving echt anders. Langs de Plesmanweg en de Alkmaarse weg zie je dan rijen bomen met beplanting eronder.”
Het begin is er: aan de Plesmanweg zijn de eerste bomen geplant.

Van plan naar praktijk

Zulke grote projecten beginnen met een plan en een ontwerp. Niels bekijkt vervolgens samen met de ontwerpers en uitvoerders of de ideeën goed te realiseren zijn. ‘Wat vinden bewoners ervan?’, ‘Hoe gaan we het aanleggen?’ en ‘Kunnen we het goed onderhouden?’ zijn vragen waar hij zich mee bezighoudt. De antwoorden op die vragen kunnen tot allerlei aanpassingen leiden. 
“Als je gaat planten naast een weg waar zout gestrooid wordt tegen gladheid, moet je daar rekening mee houden, want niet alle planten kunnen daartegen”, geeft hij als voorbeeld.

Ruimte voor bomen

In het vakgebied van Niels zijn grote sprongen vooruit gemaakt. Beheerders snappen nu beter wat er nodig is voor gezond groen in de stad. “Tot een paar jaar geleden was het gebruikelijk om bomen in een kleine ‘boomspiegel’ te planten”, vertelt hij. “De boom heeft dan weinig groeiruimte. Nu zorgen we voor een groter vak, plaatsen we beplanting onder de boom én krijgen boomwortels ook onder de verharding de ruimte.”
Het resultaat is niet alleen beter voor de boom, maar ook voor de omwonenden: door op deze manier te planten, duwen boomwortels niet meer zo snel stoeptegels of asfalt omhoog.

Grootse buurtaanpak

Naast de grote projecten langs de toegangswegen, kunnen ook werkzaamheden aan het riool tot flinke verbeteringen leiden. Als de straat toch opengaat, is dat hét moment om een buurt beter in te richten. En daar hoort ook meer groen bij. Niels geeft de wijk Warande als mooi voorbeeld, waar onder meer wadi’s zijn aangelegd. Dat is een groene greppel waar water heen kan stromen als het hevig regent. “Dat vind ik een heel grote slag.”

Wensen van bewoners: stenen eruit, groen erin

Net zo enthousiast is Niels over kleinere projecten die de gemeente gedurende het jaar uitvoert. “Bewoners kunnen op onze website aangeven waar ze vinden dat er teveel verharding is. Daar is best een behoorlijke lijst uitgekomen van plekken waar bewoners graag meer groen zien. Niet alles is mogelijk; het is bijvoorbeeld niet altijd gemeentegrond. Maar bijvoorbeeld de rotonde op de Plantage hebben we meteen aangepakt. Klinkers en zand eruit, grond en planten erin. Jaarlijks doen we zo’n veertig van dat soort projecten. We krijgen veel positieve reacties. Alleen als mensen denken dat er een parkeerplaats mogelijk was geweest, komt er wel eens kritiek.”

Goed gelukt

Nieuwbouw geeft de kans om groen meteen een goede plaats in het geheel te geven. Zoals bij de ontwikkeling van Binnenduin. Daar is Niels al vanaf 2016 bij betrokken, en hij is heel blij met de resultaten. “De centrale plas met wilgengrienden is goed gelukt. Ook de bloemenweides gingen vanaf het begin al vrij goed. Daar hebben we een biologisch zadenmengsel voor gebruikt van inheemse planten, die van nature in dit gebied voorkomen.” 
Daar zegt hij wel bij dat mensen soms een te romantische voorstelling hebben van bloemenweides: “Het is niet één grote bloemenzee, want de kruiden staan tussen het gras en bloeien op verschillende momenten.”

Aantrekkelijk voor insecten

“Waar het kan gebruiken we inheemse beplanting met verschillende bloeitijden zodat er altijd wat voedsel is voor vlinders, bijen en andere insecten”, legt Niels uit. “Inheemse beplanting wordt vooral toegepast waar meer ruimte is en waar de beplanting wat hoger mag worden.”
Op sommige plekken is het minder gewenst dat planten heel hoog worden of wat verwilderen. Bijvoorbeeld in de heesterperkjes in de wijken. “Ook daar zoeken we planten uit die aantrekkelijk zijn voor insecten, met verschillende bloeitijden. Maar dat is niet altijd inheems.”

Genieten van verbeteringen

Van de successen in Binnenduin heeft Niels veel geleerd. Die kennis kan hij weer op andere plekken in de stad gebruiken. Bijvoorbeeld voor de aanleg van het groen rondom de gerenoveerde flats in de Indische Buurt. Niet alles gaat in een keer goed. Zo heeft de zwaardere kleigrond in de Broekpolder hem al heel wat hoofdbrekens gekost. Maar die uitdagingen horen erbij. Als Niels door de stad fietst of wandelt, ziet hij hoe een groener Beverwijk vorm krijgt. En daar geniet hij zelf van: “Net als veel mensen vind ik het toch een beetje naargeestig als er helemaal geen groen is. Als ik onder de kronen van bomen doorfiets, vind ik dat veel prettiger. Ik ben ervan overtuigd dat het welzijn van de mensen daarmee vooruit gaat.”