Soms verandert er iets ten goede zonder dat je het merkt. Een goed voorbeeld is de nieuwe verbindingsweg tussen de strandopgangen van Wijk aan Zee. Je ziet het niet, maar dit pad is gemaakt van duurzame betonplaten. Marc Montauban was namens de gemeente verantwoordelijk voor de aanleg.

Een doodgewoon betonpad, zou je denken als je door de duinen loopt. Netjes en nieuw, maar niet per se bijzonder. Schijn bedriegt, want deze platen zijn gemaakt van gerecycled betonpuin en olifantsgras. Dat is een grote verbetering ten opzichte van de traditionele manier van beton maken, waarbij steeds nieuwe grondstoffen moeten worden afgegraven.
“Als betonplaten stukgaan, neemt het bedrijf ze terug”, vertelt Marc. “Ze hebben een manier bedacht om de platen helemaal terug te brengen naar de oorspronkelijke grondstoffen en maken daar weer nieuwe platen van. Optimale recycling dus.”

Marc Montauban met zijn hond op de duurzame betonplaten

Verbeteringen onder je voeten

Een ander voorbeeld van onzichtbare verbetering zit verscholen ónder wegen en paden: op verschillende plekken in Beverwijk is een nieuw soort fundering gebruikt, met holle ruimtes waar water in geborgen kan worden bij regenbuien. Marc en zijn collega’s houden bij wat de gevolgen zijn. “De eerste conclusie is dat het werkt: er blijven minder plassen op straat staan, en we zien ook dat het rioolstelsel veel minder wordt belast. Of dit op de lange termijn zo goed blijft gaan, moet de praktijk nog uitwijzen. We blijven meten wat er gebeurt.”
De fundering heeft gevolgen voor de rest van de inrichting van de openbare ruimte: “Het mag niet stukgaan, dus je kunt niet zomaar gaan graven als er bijvoorbeeld kabels vervangen moeten worden.”

Marc Montauban in de duinen

Hergebruik geliefde klinkers

Soms zijn duurzame keuzes in de openbare ruimte wél zichtbaar. Bij sommige parkeerplaatsen worden klinkers vervangen voor een raster van gras of grind. Regen kan dan beter wegzakken; de parkeerplaatsen zijn dus beter bestand tegen wateroverlast. Maar wat te doen met de mooie klinkers die daardoor vrijkomen? Het plan is om die te hergebruiken, bijvoorbeeld om een straat te herstraten. Daar is een goede planning voor nodig, legt Marc uit: “We willen parkeerplaatsen pas aanpassen op het moment dat we de klinkers daadwerkelijk op een andere plek kunnen gebruiken. We slaan dan twee duurzame vliegen in één klap: hergebruik van materiaal en klimaatbestendig maken van de stad.”

Marc en zijn hond in de duinen

Kan het beter?

In elke beslissing die gemeente Beverwijk neemt voor de openbare ruimte, weegt duurzaamheid mee. De gemeente wil zo min mogelijk grondstoffen en energie verspillen. Dat is soms lastig, omdat nieuwe technieken zich nog moeten bewijzen, maar het levert ook een frisse blik op. Marc: “We stellen onszelf steeds vaker de vraag: waarom doen we het zoals we het doen? We werken altijd zo, maar kan het beter?”
Asfalt kan bijvoorbeeld tegenwoordig duurzamer worden geproduceerd, door het minder te verhitten. Dit zal over een aantal jaar het nieuwe normaal zijn. 
Een ander voorbeeld zijn de steunpalen die bij jonge bomen worden geplaatst. “Die zijn van hout – dus je kapt een boom om een boom te planten. Gek eigenlijk, als je erover nadenkt. Bovendien kun je ze vaak niet meerdere keren gebruiken, ze breken makkelijk. Tegenwoordig zijn er palen van duurzamer materiaal om een jonge boom te ondersteunen. We kijken onder andere bij buurgemeenten hoe de kwaliteit is, en als die tevreden zijn, gaan wij ze ook gebruiken.”