Een feestje maken van een duurzame opvoeding
Als Marieke Blinkhof ziet dat haar kinderen een gezellige verjaardag hebben, vindt ze dat belangrijker dan welk cadeau ook. Maar hoe leg je aan andere ouders en hun kinderen uit dat ze geen spullen hoeven te kopen? Dat soort vragen komt ze regelmatig tegen in haar duurzame opvoeding.
Verpleegkundige Marieke is een vrolijke vrouw in een nog vrolijker huis in Beverwijk; fleurig behang siert de woonkamer. Ze heeft tweelingdochters van zes jaar en een zoon van negen. Ze wil haar kinderen graag meegeven dat ze zuinig moeten zijn op de wereld. Voor ze iets koopt denkt ze altijd: ‘heb ik het echt nodig?’. Toch is ze niet streng of sober, integendeel: haar huishouden is een gezellige boel.
Douchewedstrijdje
Vroeger was Marieke nog niet zo bezig met duurzaamheid. “Dat is begonnen toen mijn man en ik in 2009 ons huis kochten”, vertelt ze. “Het moest helemaal opgeknapt. Toen hebben we het meteen goed geïsoleerd en zonnepanelen en een warmtepomp aangeschaft. Dat speelde toen nog niet zo, maar mijn man had daar in zijn werk mee te maken.”
Vanaf dat moment ging het stel bewust om met energieverbruik. “We douchen bijvoorbeeld allemaal niet elke dag. En als we onder de douche gaan, niet langer dan vijf minuten. Daar maken we met de kinderen een beetje een wedstrijdje van, dat is hartstikke leuk.”
Doorgeefcadeaus
Een kinderfeestje is ook écht een feestje, maar Marieke heeft liever niet dat er allemaal plastic spullen in huis komen die snel weer stuk zijn. “Daarom schrijven we op uitnodigingen zoiets als: ‘we vinden het leuk als jullie komen, maar we hebben al heel veel spullen, zou je een mooie tekening willen maken?’ of ‘wil je iets uit jouw kast uitzoeken dat je goed bij mij vindt passen?’ Kinderen vinden dat meestal heel leuk om te doen. Sommige volwassenen vinden het moeilijker, die voelen zich vervelend als ze geen cadeau uit de winkel mee hebben. Als ze dan toch iets kopen, maak ik daar natuurlijk geen punt van.”
Ook voor zichzelf wenst ze geen cadeaus: “Bij ons 12,5-jarig huwelijksfeest hebben we drie donatiedozen voor goede doelen neergezet, als mensen toch graag iets wilden geven, konden ze daar iets in doen.”
Kringloopkleding
Marieke wil liever zo min mogelijk nieuwe spullen, omdat de productie daarvan zo slecht is voor het milieu. Dat geldt ook voor kleding. “Voor de kinderen koop ik bijna nooit iets nieuws, behalve schoenen. Het meeste komt bij vrienden vandaan, als hun kinderen eruit gegroeid zijn. Ik dacht dat dat wel op zou houden als ze ouder worden, maar het is nog steeds zo. Ook gaan we naar de kringloopwinkel, ze vinden het dan leuk om mee te gaan en kleding uit te kiezen.”
Zelf doet ze mee aan de Clothing Loop van Heemskerk-Beverwijk; een kledingkettingruil, waarbij steeds een tas wordt doorgegeven. Je stopt erin wat je niet meer wilt, en haalt eruit wat je leuk vindt. Hier lees je er meer over.
Bedankt varken!
Het lastigste vindt Marieke het om met het hele gezin duurzaam te eten. Zelf eet ze altijd vegetarisch, haar man en kinderen thuis ook. Het liefst zou ze ook geen zuivelproducten gebruiken en alles biologisch kopen. “Maar dat is te duur voor mijn portemonnee, we eten met z’n allen wel een pak yoghurt per dag, dat kost wat als je een haver- of sojaproduct neemt.”
Buiten de deur mogen de kinderen eten wat ze willen. “Laatst vertelde mijn dochter dat ze bij een vriendinnetje salami had gegeten. Ze zei: ‘ik vond het best lekker mam, maar ik heb wel even gezegd: bedankt varken!’.”
Marieke vindt het een mooie reactie: “We leggen aan de kinderen uit waarom we thuis vegetarisch eten, maar je moet ze niet bang maken voor eten of zeggen dat iets slecht is. Iedereen mag z’n eigen keuzes maken.”
Manier van leven
Als je een betere wereld wilt, moet je daar soms je best voor doen, vindt Marieke. “En dat is soms best lastig, want we leven in een consumptiemaatschappij. Je kunt in alles voor gemak kiezen, duurzame keuzes kosten meer moeite.”
Als voorbeeld vertelt ze dat haar man een elektrische fiets heeft gekocht om naar zijn werk te gaan. Zelf gaat ze nog wel met de auto naar het werk, omdat ze avond- en nachtdiensten draait in het ziekenhuis. Dankzij de keuze van haar man kon de tweede auto de deur uit. “Hij gaat door weer en wind. Eerst vroeg ik hem wel, ‘wat doe je jezelf aan’, maar hij vindt het heerlijk om te bewegen en buiten te zijn. En zo is het met meer veranderingen: eerst kost het moeite, maar als je eraan went, wordt het een manier van leven.”
Blauwdruk
Marieke benadrukt dat je niet te hard moet proberen om álles goed te doen. “Een paar jaar geleden had ik daar moeite mee, ik dacht er teveel over na. Dat heb ik losgelaten. Alles wat je doet helpt mee. Ik weet ook wel dat als mijn kinderen in de puberteit zitten, ze een uur onder die douche gaan staan en met vrienden spareribs gaan eten. Maar dan heb ik ze wel deze blauwdruk meegegeven.”