Beekzang - Hans Tentije / Maud van Gool

Stichting Dichter in Beeld uit Limburg klopte in 2019 bij de gemeente Beverwijk aan: is het een goed idee om hun ‘eigen’ dichter (Hans Tentije is in Wijk aan Zee geboren) te eren? Liefst met een fraaie verbeelding van een van zijn gedichten in de openbare ruimte. De gemeente beaamde dit en gaf Maud van Gool de opdracht om Beekzang te verbeelden. Eerst dacht zij de letters in beton te gieten. Maar dat stuitte op praktische problemen. Beton is lastig materiaal om zo’n lang gedicht in te realiseren. Uiteindelijk vond zij een oplossing door de belettering uit te laten snijden uit zes platte cortenstalen ‘dozen’, die om betonplaten gevouwen werden. Ze liggen in een pad in park Scheijbeeck waar de beek ondergronds gaat. De wandelaar kan even inhouden om het gedicht te lezen, of ervoor kiezen om door te lopen. Wat je ook doet, het gedicht is als een onderstroom en ontegenzeggelijk aanwezig. Net als de herinneringen van de dichter aan het landschap van de binnenduinrand dat langzaam aan het verdwijnen is.

Dichter Hans Tentije schreef in 2008 het gedicht Beekzang. In navolging van Vondel die in 1624 op Scheijbeeck logeerde en hier zijn Beeckzang maakte, liet hij zich door de Scheijbeeck inspireren. Een duinbeekje dat al eeuwenlang de grens vormt tussen Velsen en Beverwijk. Maar waar Vondel het beekje vrolijk en ‘lieflijk’ laat ‘morren’ (murmelen), meandert de beek in het gedicht van Tentije weemoedig en melancholiek.